«
همسایه مسجد
»
داشتم در مورد نماز جماعت جستجو می کردم که به یک دسته از احادیث رسیدم که بدن لرزید و خودم به تمام معنا ترسیدم ...
اینکه اگر همسایه مسجد باشی و نمازت رو در مسجد نخونی چه مجازات هایی در پیش داره ...
گفتم اونا رو بزارم توی وبلاگم که شما هم بخونید ...
-
امام علی علیه السلام فرموده اند:
حد همسایگی مسجد تا فاصلة چهل خانه از چهار طرف آن میباشد. (وسائل، ج 3، ص 48) - رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم فرموده اند:
هر کس همسایه مسجد باشد (و بتواند به مسجد برود) و سه روز متوالی به جماعت حاضر نشود، پس لعنت خدا و جمیع فرشتگان و آدمیان (لَعْنَةُ اللَّهِ وَ الْمَلائِکةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِینَ ـ بقره 161) بر او باد و اگر از زنی خواستگاری کرد به وی نکاح نکنید و اگر بیمار باشد از او دیدن نکنید و اگر جنازه او تشییع کردند همراهی نکنید، آگاه باشید که او را نماز نیست، آگاه باشید که او را روزه نیست، آگاه باشید که او را زکات نیست، آگاه باشید که او را حج نیست، آگاه باشید که او را جهاد نیست و بمیرد به مرگ جاهلیت.» (جامع الاخبار ص79)
- امام صادق علیه السلام فرموده اند:
مساجد نسبت به آن دسته از همسایگان خود که در مسجد حاضر نمی شوند به خداوند متعال شکایت نمودند. خداوند متعال به مساجد وحی فرمود: به عزت و جلالم سوگند یک رکعت نماز را هم از آنان قبول نخواهم کرد و در میان مردم عدالتی را از آنان آشکار نمی سازم. رحمت من آنان را شامل نمی شود و در بهشت همسایه و نزدیک به من نخواهند بود.» (الأمالی للطوسی ص696) - پیامبرگرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم فرموده اند:
روزی بر اهل قبور نمیگذرد مگر مَلکی آنها را ندا میکند: شما چه کسی را غبطه میخورید و او را آرزو میکنید؟ میگویند: غبطه و آرزوی ما مسجدیان هستند، آنها نماز میخوانند و ما نمیتوانیم بخوانیم، آنها روزه میگیرند و ما نمیتوانیم روزه بگیریم و... (مستدرک، ج3، ص 463) - پیامبرگرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم فرموده اند:
مسجد در میان مردمی که در آن نماز نمیخوانند غریب است و خداوند در روز قیامت نظر رحمت خود را از آنها دریغ خواهد کرد. (بحار، ج 78، ص 115) - حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرموده اند:
سه چیز در پیشگاه خداوند «عزوجل» شکایت مى کنند; اوّل مسجد خرابى که در آن نماز نمى خوانند; دوم عالمى که در میان مردم نادان قرار گرفته باشد (براى این که از او چیزى سؤال نکنند); و سوم قرآنى که روى او غبار ریخته شده و آن را قرائت نمى کنند ( وسائل الشیعه، ج 3، ص 484)